Margot Betti Frank werd geboren op 16 februari 1926 in Frankfurt am Main. Ze was de oudste dochter van het Joodse echtpaar Otto Frank en Edith Frank-Holländer. Ze was vernoemd naar haar tante Bettina Holländer. Toen ze drie jaar oud was kreeg Margot er een jonger zusje bij, Anne. Na de machtsgreep van Adolf Hitler in 1933 besloten Otto en Edith te emigreren naar Nederland.
De kinderen Frank werden aanvankelijk ondergebracht bij hun oma in Aken, maar in december 1933 reisde ook Margot af naar Nederland. Anne voegde zich pas in februari 1934 weer bij het gezin, waar ze als verjaardagscadeautje voor Margot op de tafel werd gezet.
In het begin leidde de familie Frank een rustig bestaan in Amsterdam. De Duitse invasie van mei 1940 veranderde deze situatie grondig.
Margot mocht vanaf de herfst van 1941 niet langer deel uitmaken van het roeiteam en ook waren het tennispark en de ijsbaan verboden terrein voor haar. Ook werd haar de toegang tot het Amsterdamse meisjeslyceum ontzegd. Terwijl haar vriendinnen naar school gaan, doet Margot thuis haar huiswerk en hoopt ze dat ze snel weer echt onderwijs mag genieten.
Voor de 15-jarige Margot was dit een kleine katastrofe. Ze stond bekend als een net meisje en een goede leerling. Ze had trouwens ook plannen om na de oorlog kraamverzorgster te worden in het mandaatgebied Palestina. Ze zou er nooit geraken.
Op 5 juli 1942 kreeg de familie een oproep voor Margot om in een werkkamp te gaan werken voor de Duitsers. Otto en Edith Frank waren hier al op voorbereid, Otto Frank was al bezig om een schuilplaats te regelen in het achterhuis van zijn bedrijf Opekta aan de Prinsengracht.
Het plan was om op 16 juli pas te gaan onderduiken. Maar door de oproep was de familie gedwongen de volgende dag al onder te duiken. Die avond kwamen Jan en Miep Gies langs om nog een paar laatste dingen naar het Het Achterhuis te brengen en ’s ochtends vroeg, voordat het licht werd, gingen Miep en Margot op de fiets naar de schuilplaats. Anne, Otto en Edith liepen met zijn drieën (een half uur later dan Margot) ook naar de schuilplaats.
De bedoeling is dat later nog drie andere Joden bij hen komen wonen, het zijn vrienden van de familie Frank: Peter, Auguste en Hermann van Pels. Na een tijdje, in november 1942, kwam er nog iemand bij, Fritz Pfeffer. Margot sliep vanaf dan bij haar ouders op de kamer, en Anne deelde haar kamertje met Fritz Pfeffer.
Er werd een draaibare kast gemaakt door Johannes Kleiman, die voor de deur naar Het Achterhuis werd geplaatst, zodat het nu echt een geheime schuilplaats werd.Margot sliep het grootste gedeelte van de tijd bij haar ouders op de kamer, terwijl Anne Frank een kamer deelde met een andere ondergedoken Jood, Fritz Pfeffer.
Het einde van dit avontuur is bekend. Na meer dan twee jaar ondergedoken te hebben gezeten werden de bewoners van Het Achterhuis op 4 augustus 1944 door een onbekend persoon verraden .
Margot werd samen met haar ouders en haar zusje gearresteerd door de Gestapo en naar het kamp Westerbork gebracht.
Op 3 september 1944 werd het gezin op het laatste transport naar Auschwitz gezet.
Na een verschrikkelijke treinreis van drie dagen kwamen ze in het midden van de nacht aan op het perron van Auschwitz-Birkenau. De mannen en vrouwen werden gescheiden van elkaar. Het was de laatste keer dat Otto Frank zijn vrouw en kinderen zag.
Na 5 september heeft Margot nooit meer wat gehoord of gezien van haar vader. Na een tijdje dachten zij, Anne en Edith dat hij naar de gaskamers was gestuurd en al dood was.
Eind oktober werden Margot en Anne overgebracht naar het concentratiekamp Bergen-Belsen. Daar liepen de zusjes in de winter van 1944 beiden vlekkentyfus op.
Margot Frank overleed op 9 maart 1945, enkele dagen voor haar zusje Anne en enkele weken voor de bevrijding van Bergen-Belsen.
Margot was 19 jaar oud.
In de geschriften van Anne Frank is te lezen dat Margot ook een dagboek bijhield, maar dit is nooit teruggevonden.
Officieel bericht van het Rode Kruis uit 1954 dat Margot Frank tussen 1 en 31 maart 1945 in concentratiekamp Bergen-Belsen is gestorven.
Berichten uit het verleden 